روح الله داداشی ، جهان پهلوانی که شایسته اش نبودیم

روح الله داداشی ، جهان پهلوانی که شایسته اش نبودیم

یکشنبه  2  مرداد  1390       24  جولای  2011

یکی اینکه اگر ملتی  شایسته پهلوانانش نباشد نصیبی
جز شرمندگی و خواری ندارد

 دیگر اینکه ما تباه شده ایم و ظرفیت پهلوانانی چون
غلامرضا  تختی  و  روح الله داداشی را نداریم 

کوچک و فرومایه هم شده ایم و شگفت نیست که جوانمردان
 و آزادگان ازاین آلودگی ها رخت بربندند

سه دیگر اینکه حریصانه و حقیرانه ، به  تنها لقمه ای

نان حلال یا حرام  دلخوش هستیم و ناخوشی ما هم از
همین تنگ نظری مایه میگیرد


تا چنین است جز ننگ  و نیستی پیش رو نیست

حال ما که چنین است ، سیاست  و کشورداریمان
هم همینست

 گویا نفرین حافظ  دامن ما را گرفته

همای  گو مفکن  سایه  شرف  هرگز

برآن دیار که طوطی کم از زغن باشد

و حافظ به پهلوانان هم میگوید

مجو درستی عهد از جهان سست نهاد

که این عجوز عروس هزار دامادست

نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل

بنال بلبل  بیدل  که جای فریاد ست

با این همه ،  تخم نیک اندیشی و نیک کرداری  در این
سرزمین بی ثمر نشده و دیر یا زود جوانه اش سبز میشود

اگر چه مادران ایرانی باید رنج زایش و پرورش صدها ملیون
فرزند را به جان بخرند تا شاید یکی مانند روح الله داداشی
به بار آید ، ولی میراث فرهنگ پهلوان پروری  هم همچنان نفس
میکشد و هیچ بدی  بی پاسخ  نمیماند و خون به ناحق ریخته ای
  هم به هدر نمیرود

می نوش و جهان بخش که از زلف کمندت

شد گردن بد خواه   گرفتار سلاسل
و

دور فلکی یکسره بر منهج عدلست

خوش باش که ظالم نبرد راه به منزل

 و گردش آسمان در منتهای هر تاریکی
 نوید روشنائی میدهد ، که مولوی بلخی فرمود

در پس هر گریه آخرخنده ایست

مرد آخربین  مبارک بنده ایست

رشید دمهری